In april van dit jaar had ik een droom, waarbij ik me in een gang naast een ruimte bevindt. De ruimte ernaast is een woonkamer. Na enige tijd -ik ben dan nog steeds op de gang- ontstaat er grote hitte in de ruimte ernaast, de woonkamer. Ik heb het vermoeden van een brand.
De deur gaat open en Tommy, mijn hond, valt in mijn armen. Hij is op sterven na dood. Wat er daarna gebeurt en hoe ik de aandacht voor Tommy beleef, beschrijf ik in een column met de titel: ‘Tommy, het gewonde instinct. ‘
Ik maak tijdens het droomwerken regelmatig gebruik van beeldende middelen, om mezelf op het spoor te helpen en beter in te kunnen tunen. Ik ben gewend me op die manier uit te drukken en expressief te zijn. Soms ook maak ik gebruik van beweging of geluid, al naar gelang de droom en hoe ik er zelf in sta. Mensen die bij mij komen droomwerken, adviseer ik hun eigen manier en toepassingen te volgen en te vinden, om tot expressie te komen. Je kan je op talloze manieren uitdrukken en kunt altijd opnieuw bij jezelf te rade gaan wat past, wat hier nodig is, etc. In mijn column kun je lezen dat ik met een kussen op de bank ga zitten, om Tommy vast te houden, tegen me aan te houden. Dit was mijn 1e gedachte, toen ik gehoor gaf aan de stem, die me zei Tommy tegen me aan te houden. Maanden daarna besloot ik op een andere manier met de droom aan de slag te gaan, ik wilde me toen meer gaan richten op de betreffende scene, en daar ook de ruimte in betrekken. Ik herinnerde me toen een mixed-media-werk, dat ik al jaren geleden gemaakt heb.
Het betreft een kijkdoos, die ik een tijd geleden op facebook liet zien. Dit was een kijkdoos die ik jaren geleden gemaakt had en weer tevoorschijn had gehaald, omdat de droom met Tommy mij eraan herinnerde. Ik had me toen ook afgevraagd –op facebook- of ik de kijkdoos zou aanpassen aan de onlangs gedroomde droom, of de droom aan de kijkdoos. Er volgde toen een uitwisseling, waarbij ik de vraag van iemand, of het laatste mogelijk is, heb beantwoord. Voor de uitwisseling, reacties e.d. verwijs ik naar mijn facebook-pagina:
Ik besef nu eigenlijk opnieuw dat het beide kanten op kan gaan en dat het niet zoveel uitmaakt of ik kies voor de ene of andere richting (want dat is het in wezen, in het ene geval noem ik het ‘expressie’, in het andere geval ‘incubatie’). Als ik de kijkdoos aanpas op de droom, waarbij in dit geval de hond Tommy voorkomt, projecteer ik een gekozen scene uit de droom op de kijkdoos. Zo maak ik in eerste instantie gebruik van de input, die het onbewuste me gaf via de droom en zet een eerste stap met het buiten mezelf projecteren van een droombeeld, of in dit geval een scene. Door dit te doen, beïnvloed ik het onbewuste en ontstaat er reeds een wisselwerking. Door expressief te worden (in dit geval een mixed media werk creëren) vindt er in wezen al een uitwisseling plaats tussen het bewuste en onbewuste.
Omdat ik het heerlijk vind om te creëren en met creatieve middelen te werken, besloot ik als eerste de kijkdoos, die ik opgedoken had, aan te passen op de droom. Voorts besloot ik dat ik daartoe de kijkdoos dien te ontmantelen. Het is trouwens vrijwel zeker dat de kijkdoos die hieruit zal ontstaan, een andere titel krijgt.
De ‘oude’ kijkdoos laat ik hier nog een keer zien en de ontmantelde versie daarna.
Leve de kijkdoos en Wordt vervolgd !!
Francisca,
www.shelter36.nl
www.pact23.com